„Zacząłem pisać tę książkę w nastroju dość beztroskim. Pomyślałem, że pojadę gdzieś daleko i napiszę coś w rodzaju dziennika podróży, coś, co może uda mi się sprzedać jakiejś gazecie. Dopiero potem, kiedy się okazało, że nie jest łatwo ot tak sobie wybrać się w daleką podróż, wszystko zaczęło się komplikować. Całe przedsięwzięcie stało się poważne – może nie śmiertelnie, ale na pewno poważniejsze, niżbym chciał. Nie wiem, czy udało mi się to ukryć. Wciąż jednak sądzę, że napisałem książkę o podróży”. Krzysztof Środa Trzeba koniecznie przyjąć zasadę, że przygoda nie istnieje – uczy w ’Podręczniku doskonałego łowcy przygód’ Pierre Mac Orlan. – Tkwi w umyśle, który dręczy, a gdy tknąć ją palcem, znika, by zjawić się krok dalej, w innej formie, u granic wyobraźni”. W myśl tej zasady Krzysztof Środa bierze olśniewający rewanż na wszystkich godnych pożałowania zadeptywaczach świata. Nie jest konsumentem inności, jest jej odkrywcą. Niby Schulzowski Ojciec cierpliwie pociera skrawki kalkomanii, aż ślepy papier odsłoni pawiooki przepych najczystszego konkretu. Nie trzeba w tym celu wybrać się daleko. Wystarczy, jeśli głęboko. Jan Gondowicz