Trylogia wydana w Poznaniu w 1843, dedykowana L. Raciborskiej - krewnej, u której znalazł przytułek po klęsce w 1831, złożona z opowiadania pisanego prozą poetycką "Krwawy chrzest roku 1074" , dramatu wierszem w 3 aktach z epilogiem pt. "Barbara, jeszcze Gasztoldowa żona" i „powieści prozą" "Posiedzenie Bacciarellego, malarza". Akcja pierwszego utworu rozgrywa się w dobie wypraw wojennych Bolesława Śmiałego, drugi opowiada o narodzinach miłości Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny, trzeci ma za tło wydarzenia 1794 w Warszawie. Przeciwstawiając się konwencjonalnemu, pozahistorycznemu przedstawianiu wątków miłosnych, ukazał Magnuszewski - traktując świadomie dane historyczne z dużą swobodą -przemiany psychiki kobiety polskiej związane z toczącą się wciąż walką z mężczyzną i jego udziałem w życiu publicznym, a także z ingerencją wpływów obcych