Wiersze Gottfrieda Benna należą do największych osiągnięć dwudziestowiecznej liryki europejskiej. Sugestywnie monologujące, u początków drastyczne, potem często z założenia hermetyczne, na pozór mało komunikatywne, śpiewne i formalnie surowe, tradycjotwórcze i montażowe, sytuują się na pograniczu epoki nowoczesnej i postmodernizmu. Nigdy samotniej to tom reprezentatywny, uwzględniający wszystkie fazy twórczości poetyckiej Benna. Nowe przekłady oddają wielkość i oryginalność tej poezji.