Niewiele zostało skrawków świata, gdzie można doświadczyć magii dziewiczej przyrody. Takim miejscem jest bez wątpienia Brazylia Centralna. Znany pisarz i wytrawny globtroter Mieczysław Lepecki zapragnął znaleźć tam akwamaryn, rzadki minerał o wysokiej wartości jubilerskiej. Podróżnik przedarł się do świata niebezpiecznych garimpeirów - poszukiwaczy złota i drogich kamieni - oraz miejscowych Indian walczących z właścicielami plantacji o przestrzeń do życia. Lepecki czaruje słowami, opisując atmosferę ukrytych głęboko w dżungli amazońskiej miasteczek oraz snując opowieści o przygodach konkwistadorów i legendarnych bohaterów. Zabiera w świat, w którym zachowały się zakątki nietknięte ludzką stopą. Jednak z wolna nikną, bo gdy złoty kruszec zawładnie sercem i duszą, wszystko inne traci kolory... Mieczysław Lepecki urodził się w 1897 roku w inteligenckiej rodzinie mieszkającej na wsi, na Lubelszczyźnie. Kształcił się w Warszawie. W czasie pierwszej wojny światowej walczył w Legionach jako szeregowiec, po czym za niezłożenie przysięgi na braterstwo broni z armią niemiecką był przez niemieckie władze okupacyjne uwięziony i zesłany do obozu w Szczypiornie. W 1922 roku rozpoczął cykl podróży dwuletnią wyprawą do Ameryki Południowej. Następnie wyruszał w świat wielokrotnie bądź indywidualnie, bądź jako kierownik wypraw zbiorowych. Stojąc na czele polskiej ekspedycji badawczej do Peru, przejechał rzekę Amazonkę od ujścia nieomal do źródeł, a kierując inną ekspedycją zwiedził Madagaskar. Szczególnie upodobał sobie Amerykę Łacińską, którą poznał dokładnie od Ziemi Ognistej aż po Gwatemalę, Meksyk i Kubę. Do tej ostatniej powrócił w 1961 roku, w dniach inwazji. Jego podróże po Paragwaju i Boliwii budziły duże zainteresowanie. Przez pięć lat (1930-1935) piastował wysokie stanowisko w wojsku. W tym czasie odwiedził trzykrotnie Związek Radziecki i przez Kaukaz odbył podróż do Iranu, Iraku, Syrii, Libanu i Palestyny. Do 1939 roku wydał kilkadziesiąt książek cieszących się poczytnością i szerokim uznaniem. Po klęsce wrześniowej udał się na Zachód, gdzie wziął udział w kampanii francuskiej przeciw Hitlerowi. Po wojnie pozostał jako emigrant w Brazylii, gdzie przez siedemnaście lat pobytu podróżował wprawdzie wiele, ale pisarstwa zaniechał. W latach 1957-1961 odwiedził Polskę trzykrotnie, a w 1962 powrócił do kraju na stałe. Powrócił też do pióra. W tym okresie swojego życia wydał siedem książek, z których Niknący świat jest ostatnią.