4-tomowy utwór określany mianem tetralogii przedstawia dzieje rodziny szlacheckiej Niechciców – Bogumiła Niechcica i jego żony: Barbary Niechcic z Ostrzeńskich – w okresie od Powstania Styczniowego do wybuchu Pierwszej Wojny Światowej, czyli w latach 1863-1914. Bogumił Niechcic to szlachcic, uczciwy, pełen pogody ducha, lubiący towarzystwo ludzi oraz pracę i kontakt z przyrodą. Nie boi się przeciwności losu, przyjmuje je z pokorą, akceptując świat takim, jakim jest. Jego żona, Barbara Niechcic jest jego przeciwieństwem. Jest idealistką i nie akceptuje świata, który ją otacza. Czytuje literaturę piękną i nie może pogodzić literackich wyobrażeń o romantycznym życiu z codziennym życiem. Choć stara się być dobrą żona i matką, jest kapryśna i niestała w swych sądach i działaniach.