Pytania etyczne – to jest pytania o dobro i zło, ludzkość stawiała sobie od zarania. Dotyczyły one między innymi kwestii elementarnych: oceny postaw i zachowań wobec ludzkiego życia, a w związku z tym i zdrowia. Przez wieki rozstrzygające normy w tej dziedzinie wywodziły się z aksjologicznej refleksji Hipokratesa i kontynuującej ją chrześcijańskiej teologii moralnej. Załamanie nastąpiło dopiero w wieku XX, kiedy w efekcie gwałtownego rozwoju nauk, a zwłaszcza technik medycznych, lekarze i uczeni stanęli przed nowymi, zupełnie nieznanymi im wcześniej dylematami moralnymi. Pojawiła się potrzeba stworzenia dyscypliny, która wciąż aktualizując swoją wiedzę o dorobku nauk empirycznych (takich jak fizyka, chemia, biologia czy medycyna) poddawałaby go refleksji humanistycznej w oparciu o instrumentaria filozofii, socjologii, prawa czy teologii. W ten sposób wyodrębniła się bioetyka. Ta młoda dyscyplina nauki jest więc namysłem etycznym nad życiem i zdrowiem jako zjawiskami naturalnymi, a w konsekwencji – próbuje w odniesieniu do nich wyznaczać granice zachowań moralnie dopuszczalnych. Książka Tomasza P. Terlikowskiego NOWA KULTURA ŻYCIA. APOLOGIA BIOETYKI KATOLICKIEJ pokazuje, jak na takie fenomeny i zarazem wyzwania moralne dnia dzisiejszego, jak: antykoncepcja, zapłodnienie in vitro, macierzyństwo zastępcze, klonowanie, badania prenatalne, transplantacje, uporczywa terapia czy eutanazja – odpowiadają bioetycy katoliccy Lektura nieodzowna dla wszystkich, którzy chcą wyrobić sobie zdanie o najistotniejszych sporach bioetycznych współczesności.