W książce autorzy przedstawiają dwie zasadnicze orientacje polityki pieniężnej prowadzonej przez Bank Centralny: ekspansywną i restrykcyjną. Analizują i oceniają cele, zasady i instrumenty stosowane w polityce pieniężnej. Precyzują, jakie były efekty określonych orientacji polityki pieniężnej NBP w latach 1998–2008 w zakresie płynności rynku pieniężnego, wzrostu dochodu (produktu krajowego brutto) i zmiany ogólnego poziomu cen (inflacji). W rozważaniach przedstawiono kwestię, na ile i w jakich warunkach instytucjonalnych i innych, związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej, polityka pieniężna może być przydatna i skuteczna w stabilizowaniu ogólnego poziomu cen i pobudzaniu rozwoju gospodarki narodowej i szerszych ugrupowań, w szczególności jak może wpływać pozytywnie na kształtowanie się tempa i kierunków zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego, w tym osiąganie jak najwyższego poziomu zatrudnienia i życia społeczeństwa przy utrzymaniu stabilności finansowej państwa.