Autory publikacji starali się zaprezentować tych reprezentantów rodów, którzy wykazali aktywność w czasie rozbiorów, walcząc za sprawę "waszą i naszą" szablą czy piórem. Interesował ich udział polskiej arystokracji w walce o utrzymanie i odzyskanie niepodległości przed I wojną światową - od konfederacji barskiej po czyn legionowy, oraz jej zaangażowanie w działaniach na rzecz utrzymania się nowo powstałej Polski w roku 1918 i w latach następnych. Chcieli też pokazać, jak wielkie były posiadłości ziemian w latach międzywojennych. I jak wielką daninę krwi dały te rody w tragicznych latach II wojny, w której zginął kwiat naszej magnaterii, nie tylko w walce wręcz, ale w wyniku mordów okupantów. Problematyka jest niezwykle szeroka, wciąż stanowi wyzwanie dla historyków. Autorzy mają nadzieję, że ich praca będzie choć niewielkim wkładem w próbę zatarcia przekłamań, jakie wtłaczano Polakom po roku 1945 w PRL o szkodliwości rasy krwiopijców.