"Kiedy się czyta książkę Karpińskiego o Czapskim, ten staje się obecny - cóż lepszego mógłbym o jego książkowym portrecie powiedzieć. Karpiński tak intensywnie zagłębia się w rozmowę z Czapskim, że jakby zapomniał o wycelowanym w piszącego obiektywie czytelnika, Czapski najprościej dochodzi do głosu: mówią o wielu rzeczach, które ich obu pasjonują" (Jacek Woźniakowski).