„Chłodna woda zmyła niczym zaschnięty brud napięcie z pleców, karku i szyi. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, jak wielki ciężar usiłowała dźwigać od dłuższego czasu. Poczuła, że jej ciało jest wypoczęte, a umysł zaczął planować zadania na najbliższe godziny. Wreszcie znalazła wyjście ewakuacyjne bez odgórnie narzuconych strzałek. Miała być to spontaniczna ucieczka bez niepotrzebnych wyjaśnień.” Fragment książki Co jeśli na chwilę przed wielkimi decyzjami Matylda i Mateusz zmienią swoje plany? Jedna myśl uruchamia w nich lawinę zapomnianych nadziei i marzeń odłożonych na później. Kogo posłuchają: pośpiesznie bijącego serca, czy pogubionego rozumu? Ciekawość rwie ich w nieznane, ale niedokończone sprawy jak kula u nogi zmuszają, by wciąż oglądali się wstecz.