W ostatnich dziesięcioleciach reklama była i pozostaje interesującym materiałem badawczym dla niemalże wszystkich dziedzin nauki, włączając w to językoznawstwo, które nie pozostało obojętne na ten budzący skrajne emocje akt komunikacji. W niniejszej książce autor, opierając się na teoriach pragmatyki i komunikacji, przedstawia reklamę jako zrytualizowaną formę komunikacji, kładąc akcent na złożoność jej wewnętrznej struktury. Książka ma charakter kontrastywno-porównawczy, na podstawie dobranych przykładów francuskich i polskich autor przedstawia różnice i podobieństwa w definicji reklamy we Francji i w Polsce, jej konstrukcje i funkcjonowanie w świetle teorii komunikacji. Analizując wybrane przykłady, autor omawia struktury, które są warunkiem skuteczności aktu reklamowania (lub jej braku), takie jak przestrzeganie warunków pragmatycznych, problematyka modalności czy użycia presupozycji i implikatur. Książka ma charakter interdyscyplinarny, zaadresowana jest do wszystkich zainteresowanych reklamą w ujęciu językoznawczym i kulturoznawczym.