Prędkość i polityka jest najważniejszym dziełem Paula Virilio. Wychodząc od prac Moranda, Marinettiego i McLuhana, autor przedstawia wizję znacznie bardziej polityczną niż którykolwiek z jego francuskich kolegów - w tej radykalnej wizji prędkość jest motorem destrukcji. Virilio zdaje sprawę z całej historii rodzaju ludzkiego jako procesu doskonalenia technologii, który stał się możliwy dzięki militaryzacji społeczeństwa. Podobnie do Heideggera i jego postrzegania techniki, Virilio uważa prędkość - a nie system klasowy czy bogactwo - za podstawowy czynnik kształtujący cywilizację. W obrębie tego "technicznego witalizmu" różnorodne obiekty - nieruchome fortece i bunkry, "metaboliczne ciała" żołnierzy, naczynia i flota, a ostatnio informacja i technologie komputerowe - zagrażają światu i naturze ludzkiej.