Poemat „Przepraszam zwariowałem” Jarosława Wojciechowskiego wyraża upadek realizmu życia i definiuje w ten sposób wyjątkową rolę poety w społeczeństwie. Poeta jest tym „innym”, patrzącym i cierpiącym w samotności, zbuntowanym i bezsilnym. „Chcę być wolnym nie wiem co oznacza to słowo wolność” Wolność poety jest jednak nieosiągalna, gdyż poeta wolny to ktoś, kto zdobył moc mówienia prawdy społeczeństwu żyjącemu złudzeniem, że sensem życia jest życie. Poeta wyznaje: „...że przyciskając piersi dziewczyny do swoich zamkniętych oczu wydaje krzyk nie tryumfalny...” Miłość także nie uwalnia od determinacji losu. Tragiczny sceptycyzm? Być może. Jarosław Wojciechowski to dobry twórca, gdyż oprócz wartości artystycznych dostrzegamy przesłanie moralne wywodzące się z innej, wewnętrznej wiedzy o życiu, czułość i powagę prawdomówności. Dobrze więc stało się, że poemat ten ukazuje się w formie książkowej. A tak nawiasem – tragiczna jest świadomość poetycka Jarosława Wojciechowskiego.