Zagadnienie, „Przestrzeń operacyjna prawa międzynarodowego publicznego. Perspektywa polska”, mieści się w zakresie tematycznym: wzajemny stosunek prawa międzynarodowego i prawa wewnętrznego, oraz celuje w sens i istotę dziedziny jaką jest prawo międzynarodowe publiczne. W monografii poddano wszechstronnej charakterystyce zasadę prymatu prawa międzynarodowego i zanalizowano jej związki z zasadą pacta sunt servanda a także jej relacje z koncepcją suwerenności państwa. Pokazano metody, którymi zapewnia się skuteczność prawa międzynarodowego w sferze wewnętrznej poszczególnych państw, wskazując walory i mankamenty tych metod oraz związane z nimi problemy teoretyczne i praktyczne. Przeanalizowano aktualne polskie rozwiązania konstytucyjne odnoszące się do stosowania prawa międzynarodowego w polskim porządku prawnym, wyprowadzając z nich wnioski o przydatności praktycznej i naukowej. Zaprezentowano proces nauczania prawa międzynarodowego publicznego w Polsce, szczególnie skupiając uwagę na kształceniu w ramach systemu aplikacji, co jest zagadnieniem, z perspektywy prawa międzynarodowego publicznego, poruszanym rzadko. Badano także czy mechanizmy i zasady właściwe dla prawa europejskiego mogłyby one stanowić inspirację dla wypracowania podobnych rozwiązań na gruncie prawa międzynarodowego. Sformułowano postulaty de lege ferenda.