Króliczek Kazio nie lubi się witać. Nie znosi zbyt mocnych uścisków, zapachu perfum cioci ani sumiastych wąsów wujka, które łaskoczą go w nos. Kazio nie chce nikogo urazić, ale w głębi serca nie ma ochoty witać się z gośćmi. „Dlaczego nie mogę podać im łapki jak dziadek?” - zastanawia się. • Skąd wiem, że ktoś mnie kocha? • Po czym mogę poznać, czego potrzebuję? • Jak mam mówić, by rodzice usłyszeli, że bardzo nie lubię pobierania krwi? • Czy zawsze muszę się dzielić? • Dlaczego mój młodszy brat czasem tak bardzo mnie złości, że mam ochotę spuścić mu lanie? • No i co to znaczy być grzecznym? Oto niektóre z ważnych dziecięcych problemów, które pojawiają się w książce „Przyjaciele żyrafy”. Żyrafa Bibi, jej najlepszy przyjaciel, szakal Zenon, i inne zwierzęta z Leśnego Zakątka rozmawiają ze sobą na te właśnie tematy, czasem burzliwie. Wyjątkowość bajek o empatii polega na tym, że nie tylko opisują one świat relacji z perspektywy dziecka, ale także uczą odkrywania i nazywania uczuć oraz potrzeb: tych widocznych, wyrażanych spontanicznie, i tych ukrytych głęboko w sercu. Rozpoznanie uczuć i potrzeb pozwala zaakceptować siebie i innych, jest też niezbędne, by w pełni być sobą, bez czego z kolei niemożliwe jest szczęście. Autorki bajek opisały świat, w którym można być autentycznym, mówić o tym, co dla nas żywe, nie raniąc innych, a jednocześnie być przez nich zrozumianym i zauważonym. Zwierzęta z Leśnego Zakątka potrafią otwarcie rozmawiać, mimo trudnych emocji, jakie tym rozmowom często towarzyszą. Intencją autorek było pokazanie rodzicom i dzieciom, że wszyscy ludzie, mali i duzi, są tak samo ważni, i że dzięki komunikacji z poziomu serca mogą wspólnie budować przyjazny świat. Pod każdą bajką pojawiają się pytania zachęcające do rozmowy o tym, co dla nas istotne, i do wspólnego poszukiwania osobistych wartości w życiu.