Przenoszący się do Poznania w trudnych latach SB-eckich prześladowań Władysław pomimo szantażu i dotkliwych konsekwencji nie zgadza się być tajnym współpracownikiem. Zakłada rodzinę i sam przebudowuje strych na mieszkanie. Jest też zaradnym radiotechnikiem i jedynym w okolicy właścicielem samochodu oraz telefonu. Do tego jest ojcem Mirka, który okazuje się mieć wieki talent do nauk ścisłych i niezwykłą żyłkę do radiotechniki. Władysław jest jednak bardzo apodyktyczny i głosi pogląd, że jeśli syn źle czyni to ojciec może go zabić. W okresie dojrzewania chłopca rodzi się konflikt pomiędzy ojcem i synem, który nie akceptuje jego młodzieńczych fascynacji kolegami. Czy spełni więc swoją groźbę? Powieść jest zanurzona w PRL-owskim świecie połowy XX wieku. Sapiące ciuchcie, powszechne bryczki, państwo w którym nic bez kombinowania nie można kupić. Szkoły i obozy, na których dziećmi można pomiatać w bezwzględny sposób. Do tego czar archaicznej radiotechniki lampowej i tranzystorowej, o której Mirek tak zajmująco i przystępnie opowiada.