Nowa powieść Stanisława Srokowskiego to wnikliwe studium samotności, obsesji i lęków współczesnego człowieka. Odbijają się w niej rozliczne nasze złudzenia i miraże świata. Ta na wskroś nowoczesna książka to także hołd złożony tradycji i homeryckim mitom o miłości, cierpieniu i pięknie. Metafora ludzkiego losu, w której strach i zagubienie poszukują harmonii i ładu. A życie bohaterów ujawnia się w języku barwnym i pełnym zmysłowej urody, w obrazach przenikniętych liryzmem i subtelną ironią. Porywająca opowieść dla tych, którzy cenią metafizykę, jak i dla tych, którzy czerpią radość z intelektualnej maestrii.