Uważa się, że dzieci są do siebie podobne pod każdą szerokością geograficzną. Z wyjątkiem Australii, gdzie są... szczególnie niegrzeczne. Czy to za sprawą słońca, którego jest tam w nadmiarze? Powieść o przygodach siedmiorga rodzeństwa: krnąbrnych, niesfornych, nieutemperowanych przynosi odpowiedź na to pytanie. Jej bohaterowie mieszkają wraz z ojcem-oficerem i młodą macochą w dużym domu, w pobliżu rzeki, otoczonym wspaniałym, zdziczałym ogrodem. Taka sceneria sprzyja psotom, figlom, niezwykłym zabawom, a także – szczególnie wtedy, gdy ma się szesnaście lat – romantycznym rojeniom. Życie przecież nie może być jednym pasmem zabaw; radosną scenerię burzą dramatyczne zdarzenia, przynosząc smutek, łzy, rozpacz...