Komedia Zygmunta Sarneckiego wydana w 1883 roku. Zygmunt Sarnecki (1837–1922) był polskim pisarzem dramatycznym, dziennikarzem, tłumaczem, krytykiem teatralnym. Używał m.in. pseudonimów Orgon i W. Ślepowron. Uczył się najpierw w Odessie, później w Warszawie. Po wyjeździe w charakterze korespondenta „Gazety Codziennej” uczęszczał na wykłady na Sorbonie. Po powrocie założył z Józefem Tekslem w Lublinie teatr, a następnie wydzierżawił Teatr Polski w Poznaniu. Wystawił w nim ok. 70 premier, m.in. „Halkę” Stanisława Moniuszki. W jego utworach pojawiał się motyw gorączki złota, np. „Zemsta pani Hrabiny” (1867), „Febris aurea”, „Dworacy niedoli” (1876), inne osadzone były w realiach rodzimych, np. „Urocze oczy” (1893) czy konwencji baśniowej, np. „Szklana góra” (1897). W jego dorobku znalazły się również inne dramaty: „Bezinteresowni” (1872), „Adam i Maryla”, „Cień”, „Cud dziewica”, „Eviva l’arte” (1899), „Kalecy”, „Mojana”, „Nad ranem”, „On i ona”, „Półdiablę”, „Słonecznik”, „Złocienie”, a także nowele i powieści: „Czwarta dusza” (1914), „Na ruinach”, „Nie twoja”, „Nowele” (1888), „Owale i profile” (1884), „Różni ludzie” (1883), „Sny i wrażenia” (1904), „Złote serce”. Jest także autorem „Historii literatury francuskiej” oraz licznych przekładów współczesnych mu i dawniejszych autorów francuskich. Obecne wydanie książki zostało przygotowane przez firmę Inpingo w ramach akcji „Białe Kruki na E-booki”. Utwór poddano modernizacji pisowni i opracowaniu edytorskiemu, by uczynić jego tekst przyjaznym dla współczesnego czytelnika.