Słownik zestawia w pary (a czasem w trójki, czwórki itd.) wyrazy o podobnym brzmieniu (bliskość artykulacyjna lub graficzna, a często i formalna), ale całkowicie różnym znaczeniu i zwykle też różnym pochodzeniu, np. adaptować i adoptować, apostrof i apostrofa, hospitacja i hospitalizacja. Ma to zapobiec ich myleniu oraz uczulić użytkowników na różnice w ich znaczeniu i użyciu. Pary takie - w liczbie około 1000 - są głównymi hasłami słownika. Drugie człony par zostały odesłane. Pozycja prezentuje następujące klasy wyrazów: - zapożyczenia o różnym stopniu asymilacji, - słownictwo należące do zrębu polszczyzny podstawowej z zakresu słownika minimum lub podstawowego, - słownictwo specjalistyczne z zakresu różnych dziedzin, którego znaczenia przeciętny odbiorca nie zna wcale, domyśla się go z kontekstu lub zna bardzo pobieżnie, używa go tylko sporadycznie, wkraczając w sferę językową dla niego obcą lub rzadko odwiedzaną, - słownictwo potoczne, zwłaszcza należące do rejestru nacechowanego, - słownictwo bierne tzn. "zapomniane" czyli archaizmy, wyrazy dawne, które wyszły z użycia, ale które są współczesnemu Polakowi znane dzięki lekturze dawnych tekstów, zwłaszcza z zakresu kanonu literatury polskiej. Słownik posiada charakterystyczny 2-kolumnowy układ haseł, w którym podobne wyrazy zostały wizualnie skontrastowane. Układ dwójkowy ustępuje układowi linearnemu wówczas, gdy mamy do czynienia z paronimami tworzącymi trójki, czwórki itp., np. egoizm – egiteizm – egotyzm lub agon – agona – agonia – agonistyka. W takich przypadkach definicje zostały podane w ciągu linearnym w układzie alfabetycznym wyrazów hasłowych, by uniknąć powtarzania tych samych definicji w innej konfiguracji elementów paronimicznych. Słownik ma układ alfabetyczny. W pierwszej kolumnie pojawia się wyraz wcześniejszy alfabetycznie od wyrazu w drugiej kolumnie. Drugi, trzeci, czwarty itd. człon zestawienia zostaje umieszczony w słowniku w miejscu wyznaczonym porządkiem alfabetycznym, jeśli nie wypada w bezpośrednim sąsiedztwie pierwszego członu. W takim wypadku czytelnik zostaje odesłany do definicji umieszczonej wcześniej. Struktura hasła jest następująca: - wyraz hasłowy, - definicja, - przykład użycia, często w formie aforyzmu, przysłowia czy zwrotu frazeologicznego. Pozycja przeznaczona jest dla każdego, kto pragnie precyzyjnie wyrażać swe myśli, niezależnie od wieku: przyda się i gimnazjaliście, licealiście, studentowi, dziennikarzowi, politykowi, językoznawcy (semantykowi, etymologowi, badaczowi słowotwórstwa i teoretykowi.