Znany filozof i socjolog skupia się w niej na największym wyzwaniu, przed jakim stanęła dziś socjologia - na konieczności ponownego zdefiniowania "społeczeństwa" w warunkach rodzącej się polityki globalnej. Diagnoza Baumana brzmi następująco: społeczeństwo znajduje się w stanie oblężenia. Atakowane jest z dwóch stron: od strony swoich granic, gdzie zanikają stare struktury, a nowe formują się powoli, oraz od strony płynnej, trudnej do jednoznacznego opisu i umiejscowienia sfery życia politycznego. Przestrzeń pomiędzy tymi dwoma frontami, do niedawna rządzoną przez suwerenne państwa narodowe, określaną przez socjologów mianem "społeczeństwa", coraz trudniej sobie wyobrazić jako zwartą całość. Powoduje to zderzenie dotychczasowej wiedzy socjologicznej z nowym wyzwaniem: władza zostaje bowiem odseparowana od życia politycznego państw narodowych, nie zostaje przy tym zinstytucjonalizowana w nowej rzeczywistości. Jakie będą konsekwencje tej transformacji dla życia społecznego? Jaki świat zostanie zbudowany w XXI wieku?