Od dawna wiadomo, że losy państwa, jak również istniejących w nim wyznań, najlepiej i zarazem najciekawiej można ukazać poprzez życiorysy wybitnych ludzi uwikłanych w historię. Tak się jednak stało, iż część z nich doczekała się nawet paru monografii, podczas gdy innymi nie zajął się żaden z biografów. Do tych pominiętych należał Stanisław Lubieniecki. Jego wiek dojrzały przypadł na lata, które śmiało można nazwać polską wojną dwunastoletnią.