W jednej ze swoich książek Hanna Rylke pisze: […] nasze dzieci i nasi uczniowie są ekspertami od narkotyków. Wiedzą o nich bardzo dużo, niezależnie od tego, czy sami ich używają, czy nie. Większość z nas ma małe szanse, aby im dorównać orientacją w problemie i praktyczną wiedzą (Rylke, 1999, s. 10). W dzisiejszych czasach substancje psychoaktywne postrzegane są przez młode pokolenie jako środki wspomagające naukę czy dobrą zabawę, a nawet są traktowane jako niezbędny warunek obu tych sfer aktywności. Niestety, wiedza rodziców i nauczycieli na temat narkotyków jest daleka od poziomu, który pozwalałby na skuteczny dialog z młodzieżą w tym zakresie. Aby podejmować skuteczne działania profilaktyczne w tym zakresie, potrzebna jest gruntowna wiedza na temat zasięgu omawianego zjawiska interesującej nas populacji. I temu celowi ma służyć niniejsza praca, w której omówiono m.in. poszczególne kategorie substancji psychoaktywnych (kanabinole, stymulanty, halucynogeny, inhalanty, depresanty, opiaty oraz steroidy anaboliczno-androgenne) z uwzględnieniem ich charakterystyki oraz wpływu na funkcjonowanie psychosomatyczne, kryteriów rozpoznawania ich przyjmowania oraz zasięgu stosowania wśród młodzieży szkolnej.