"Sublokatorka", która ukazała się w Paryżu w roku 1985 i w tymże roku w drugoobiegowej Oficynie Literackiej, wywołała spór również w prasie drugoobiegowej. Ostrość wypowiedzi krytyków tłumaczy się faktem, że w tym miejscu pozwalano sobie na bezkompromisowe pisanie nie tylko o ideowo "obcych", ale także o "swoich" czy też o takich, którzy stawali się "swoimi" (Krall wcześniej pracowała w redakcji "Polityki", z którą zerwała w stanie wojennym). Opowieść, w większej części toczy się w czasach okupacji. Główna bohaterka - dziewczynka o podwójnej tożsamości: jest "jasną" Polką o chlubnej genealogii powstańczo-żołnierskiej i jednocześnie jest ukrywającą się "ciemną" Żydówką napiętnowaną nieszczęściem, prześladowaną i oczekującą rychłej śmierci. Tkwią w tej opowieści, jak zwracała uwagę krytyka, pewne elementy autobiograficzne: siedmioletnia Krall, zagrożona wywiezieniem do obozu śmierci w Bełżcu lub Treblince, ukrywana była "po aryjskiej stronie". Książkę swą Krall oparła na bardzo silnym, wręcz wyostrzonym skontrastowaniu - obrazu składającego się z obiegowych stereotypów środowiska polskiego oraz zastraszonej, zdanej na łaskę i niełaskę swych dobroczyńców dziewczynki żydowskiej.