Książka jest prezentacją kilku ujęć z zakresu filozofii przedstawienia (wszelkiej filozoficznej refleksji nad przedstawieniem), które wykraczają poza tradycyjny, wywodzący się od Platona sposób widzenia tej problematyki. Autorkę interesuje taki obszar przedstawień, które mają postać autonomicznych, rządzących się swoimi prawami tworów kultury; punktem wyjścia prezentowanych studiów jest status przedstawień kulturowych: językowych i obrazowych, a w szczególności przedstawień artystycznych. Iwona Lorenc w swoich analizach kieruje się przede wszystkim ku przeobrażeniom zachodzącym w filozoficznej świadomości przedstawień oraz zmianom w filozoficznym ich ujmowaniu.