ANDRZEJ BOBKOWSKI urodził się 27 października 1913 roku w Wiener Neustadt, w Austrii. Jego ojciec, profesor Theresianische Akademie, w Drugiej Rzeczpospolitej dosłużył się stopnia generalskiego. Po ukończeniu gimnazjum św. Anny w Krakowie Bobkowski w latach 1933-1936 studiował w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej.W marcu 1939 roku, w kilka miesięcy po ślubie,wyjechał do Francji. Spędził tam – głównie w Paryżu – całą wojnę,podejmując się bardzo różnych zajęć, łącznie z prowadzeniem pralni. Pomagał też tworzyć tajne biuro pomocy dla robotników polskich. Po wojnie Bobkowski pracował między innymi w YMCA, współpracował też z paryską placówką 2. Korpusu oraz z organizacją Niepodległość i Demokracja. W czerwcu 1948 roku Bobkowski postanowił wraz z żoną opuścić Europę i wyjechał do Gwatemali,gdzie przez lata prowadził warsztat latających modeli samolotowych oraz sklep i klub modelarski. Stary kontynent odwiedził już tylko raz, na krótko (w roku 1955). Do Polski nie wrócił nigdy. 26 czerwca 1961 roku Andrzej Bobkowski umarł na raka w Gwatemali, tam też został pochowany.W Peerelu za sprawą cenzury jego twórczość znana była jedynie nielicznym – dzięki edycjom paryskiego Instytutu Literackiego, londyńskiej Kontry, a później przedrukom w wydawnictwach niezależnych. Po upadku komunizmu jego twórczość mogła wreszcie oficjalnie pojawić się w ojczyźnie. Dziś nikt już nie ma wątpliwości, że ten przez lata niedoceniany prozaik i eseista jest jednym z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku.