Dzieje Szpitala Wolskiego (obecnie Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie) w tragicznych dniach okupacji, Powstania i powojennego exodusu we wspomnieniach i relacjach bezpośrednich uczestników i świadków zdarzeń. Bohaterami książki są lekarze, pielęgniarki, siostry szarytki i personel pomocniczy - ludzie, którzy w skrajnie trudnych warunkach z bezgranicznym poswieceniem ratowali życie pacjentów, a także na niespotykaną w całym Generalnym Gubernatorstwie skalę prowadzili działalność konspiracyjną: kształcili kadry lekarskie, ukrywali bojowników podziemia; w Szpitalu mieścił się punkt kolportażu prasy podziemnej i odbywały sie narady i odprawy Okręgu Warszawskiego AK. Działalność konspiracyjna Szpitala Wolskiego, w którą zaangażowane były wszystkie służby, stanowi chlubną kartę w historii polskiego ruchu oporu w latach 1939-1945. Książka poświęcona pamieci tych wszystkich, którzy oddali życie własne w obronie życia innych, i pamieci tych, którym udało sie przeżyć i w powojennej Polsce kładli podwaliny odradzającej sie medycyny.