Taniec Ptaka nie jest debiutem Uli Ryciak, która w 2004 roku opublikowała pierwszą powieść clitoris erectus. dziennik podróży. Jak pisze sama o sobie: "ma skłonność do przemieszczania się; przyznaje snom i wyobrażeniom te same prawa, co zdarzeniom; pamięć traktuje jak narzędzie do zapominania, wyznaje wielobóstwo i wielobarwną naturę rzeczy, trzymając się raczej gruntu niż ugruntowanych poglądów; poluje na piękno i jego odpryski; hołubi jednostki zdolne do zdziwień, omija umysły zmęczone". Taniec ptaka to opowieść o młodej kobiecie, która wyrusza śladem - doprowadzającej ją do szaleństwa - tajemnicy utraconej matki. Wędrówka popychana żywiołem Erosa prowadzi przez trzy kontynenty, zderza odrębność kultury i tradycji chrześcijańskiej z islamem oraz hinduizmem. Balansuje pomiędzy cielesnym opętaniem i chwilami iluminacji. Bohaterka, jak ptak, który uwalnia się z pęt ziemi, poddana jest nadwrażliwości na dotyk. Cierpi na dziwną przypadłość, która zmusza ją do tego, by porzucać oswojone przestrzenie i twarze, by wciąż mierzyć się z tym, co obce. Chcąc rozwikłać zagadkę matki, wierząc, że to pomoże jej zatopić dręczące obrazy przeszłości, poddaje się licznym próbom. Odkrywa terytoria błąkającego się po świecie cierpienia. Dociera do kresu - do śmierci i narodzin. Jedno z miejsc, które odwiedza, to Indie. Trafia tam w momencie realnego kataklizmu - potwornego tsunami z 2004 roku. Tragedia ta stawia ją w obliczu ludzkich dramatów i prawdziwej ludzkiej nędzy w wielkim wymiarze.