Temat długo czekał na opracowanie. Obrastał licznymi przyczynkami, ale nie było badacza, który podjąłby się napisania monografii historii teatru szkolnego w latach międzywojennych. Trudno się dziwić. Zainteresowanie teatrem szkolnym było wówczas zjawiskiem powszechnym w niemal całej Europie, a także w Stanach Zjednoczonych i – za sprawą Rabindranatha Tagore – w Indiach. W żadnym okresie nie rozwijał się on tak dynamicznie, jak wtedy. Łączyło się to z istotnymi reformami szkolnictwa, poszukiwaniem nowych metod dydaktycznych i wychowawczych, badaniami nad psychiką dziecka. Znaczenie teatru szkolnego doceniali wybitni twórcy teatru i słynni przedstawiciele nauk psychologicznych, czego rezultatem jest bogata literatura teoretyczna i praktyczna. Wkroczenie na ten rozległy teren wymagało nie tylko kompetencji, ale i odwagi. Nie zabrakło jednego i drugiego Piotrowi Kotlarzowi, któremu należą się słowa uznania, a nawet podziwu, bo przedarł się przez ogromną oraz wielce zróżnicowaną literaturę (bibliografia przezeń zebrana liczy 65 stron!) i napisał w pełni wyczerpującą, niezwykle rzetelną monografię teatru szkolnego w okresie międzywojennym – monografię, na którą czekaliśmy i która stanowi ważny rozdział dziejów teatru amatorskiego w latach 1918-1939. Rozprawa Piotra Kotlarza to rezultat mrówczej pracy, żmudnych kwerend (przeważnie w trudno dostępnych czasopismach specjalistycznych) i dokładnego poznania wielkiej ilości publikacji oraz rozmaitych źródeł. Solidnie przedstawiony stan badań uświadamia, jak bogaty i różnorodny był to materiał. Nie ma wątpliwości, ze Auto poznał go na wylot, panuje nad nim i dzięki temu potrafi w pierwszym rozdziale dokładnie i zajmująco opowiedzieć całą historię teatru szkolnego. Wypełnia wywód datami, tytułami, nazwiskami, faktami, szczegółami, ale jednocześnie umiejętnie ukazuje ewolucję teatrów zakonnych, zmiany związane z ich repertuarem, a także pełnione funkcje edukacyjne i wychowawcze. Nie sposób wytknąć Autorowi jakichkolwiek uchybień, pomyłek czy braków. Pierwszy rozdział jego pracy to po prostu solidna synteza dziejów teatru szkolnego od średniowiecznych poczk6w do roku 1918. (fragment recenzji prof. Janusza Deglera).