Musimy urzeczywistnić te momenty i przestrzenie, w których wolność jest nie tylko możliwa, ale jak najbardziej faktyczna. Musimy dokładnie zdawać sobie sprawę, w jakich sytuacjach jesteśmy autentycznie uciskani, w jakich padamy ofiarą autorepresji albo wpadamy w sidła fantazji, a w których ciemiężą nas idee. Tymczasowa Strefa Autonomiczna to nie żaden herold zwodniczej Utopii Społecznej, w imię której winniśmy oddać życie, aby dzieci naszych dzieci mogły zaczerpnąć łyk powietrza wolności. Tymczasowa Strefa Autonomiczna musi być sceną naszej teraźniejszej autonomii, ale zaistnieć może jedynie pod takim warunkiem, że poznamy samych siebie jako istoty wolne. Fragment "Tymczasowej Strefy Autonomicznej" Hakim Bey aka Peter Lamborn Wilson (urodzony w 1945 r.) - amerykański pisarz polityczny, eseista, poeta i mistyk. Znany przede wszystkim dzięki wydanej w 1991 roku książce "Temporary Autonomous Zone" ("Tymczasowa Strefa Autonomiczna"). Posługuje się w niej metaforą powstańczego zrywu, który przeciwstawia rewolucji. Powstanie - pomimo tymczasowości i wpisanego w nie ryzyka porażki - można wciąż powtarzać w nowych miejscach i okolicznościach, tworząc kolejne Tymczasowe Strefy Autonomiczne. Wolność - chociaż chwilowa - jest w nich dana "tu i teraz", jako bezpośrednie doświadczenie egzystencjalne. Dlatego TSA pozostawiają po sobie niezatarte ślady i nawet na ich ruinach budować można kolejne strefy wolności i autonomii.