Ustrojowa pozycja banku centralnego w Polsce - to opracowanie, którego celem jest zaprezentowanie przedmiotowego zagadnienia w odniesieniu do wszystkich instytucji, które w Polsce pełniły funkcję centralnego banku państwa, począwszy od 1828 r. - kiedy powołano do życia pierwszą instytucję tego typu - Bank Polski. Po przedstawieniu przedmiotowej problematyki w odniesieniu do Banku Polskiego, Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, Banku Polskiego S.A. oraz Banku Emisyjnego w Polsce - najwięcej miejsca poświęcono instytucji, która obecnie pełni funkcję banku centralnego - Narodowemu Bankowi Polskiemu. W przypadku każdej z prezentowanych instytucji przyjęto sposób omówienia obejmujący kilka kluczowych w tym przypadku grup zagadnień. Są to przede wszystkim: forma organizacyjno-prawna, organizacja wewnętrzna instytucji, podstawowe zadania, gospodarka finansowa, oraz relacje z organami państwa (w tym zagadnienie niezależności). Prezentacja zagadnienia według przyjętego schematu pozwala dostrzec jak dalece od współczesnych rozwiązań w przedmiotowym zakresie odbiegały pierwsze regulacje powołujące do życia i określające zasady funkcjonowania omawianych instytucji. Ocenić również można to w jaki sposób kształtowała się pozycja każdej z wymienionych powyżej instytucji w Polsce, jaki miało to wpływ na obecnie przyjęte rozwiązania, jak również - na koniec - na ile obecnie obowiązujące regulacje prawne zapewniają wypełnianie przez NBP funkcji typowych dla współczesnego banku centralnego.