W książce zaprezentowano uwarunkowania radzenia sobie młodzieży w sytuacjach zagrożenia wykluczeniem społecznym. Zjawisko wykluczenia społecznego rozpatrywane jest z różnych perspektyw badawczych. Jeden z najważniejszych wątków stanowi ukazanie potrzeby przynależności jako fundamentalnej potrzeby ludzkiej, a także poczucia przynależności jako podstawowego zasobu pozwalającego człowiekowi na satysfakcjonujące funkcjonowanie, w tym radzenie sobie w sytuacjach trudnych. Wyniki przedstawionych w publikacji badań wskazały na to, że spostrzeganie zagrożeń związanych z wykluczeniem społecznym wiąże się ze spadkiem poczucia przynależności i niezaspokojoną potrzebą przynależności. Niższe poczucie przynależności powoduje niższą samoocenę, brak wiary w swoje zdolności rozumienia i kontrolowania emocji. Młodzież, która nie czuje się dopasowana do innych, ważna i doceniana, gorzej spostrzega swoje zasoby, co ma wpływ na jej funkcjonowanie społeczne, a zwłaszcza radzenie sobie.