Jest rok 1903. Do Nowego Jorku przybywa dwójka dzieci – dwunastoletni Diamante, mający "powołanie do przegranej", i dziewięcioletnia Vita, obdarzona magiczną władzą nad przedmiotami. Na barwnym tle włoskiej kolonii w tym mieście rozgrywa się historia ich niespełnionej miłości i niedotrzymanych obietnic, nierozerwalnie związana z rodzącą się amerykańską mafią, Enrikiem Caruso, koleją żelazną i Charliem Chaplinem. Nadzieja na lepsze życie wyrwie Diamantego z zagraconego mieszkania przy nowojorskiej Prince Street i poprowadzi przez podziemia zakładu pogrzebowego, niekończące się niziny Północnej Dakoty, słoneczną Kalifornię – z powrotem do punktu wyjścia. Melania Mazzucco snuje opowieść o swojej własnej rodzinie i rodzinnych mitach, składając jednocześnie hołd wszystkim włoskim imigrantom, którzy zbudowali Amerykę i którzy zginęli, by zapewnić środki do życia swoim rodzicom, żonom i dzieciom pozostawionym w Starym Kraju. Jest to także doskonale udokumentowany zapis poszukiwania własnej tożsamości.