Imię i nazwisko autora tej książki prawie każdy skojarzy z bohaterem telewizyjnego serialu "Czas honoru". Okazuje się jednak, że istniał prawdziwy Bronek Wojciechowski (1921-1986). Walczył w Powstaniu Warszawskim na Mokotowie i został poważnie ranny. Uniknął niewoli i jesienią 1944 spisał swoje wspomnienia powstańcze. Pod tym względem książka ta jest wyjątkowa, gdyż wspomnienia wojenne zwykle powstają po dłuższym czasie. Napisana została z perspektywy zwykłego młodego podchorążego, choć autor nie do końca nim był. W konspiracji uczestniczył od 1940 roku, przyjaźnił się z poetami "Sztuki i Narodu", a z racji rozmaitych kontaktów bardzo dobrze orientował się w sytuacji politycznej i wojskowej. Nie są to przy tym doraźne notatki, lecz relacja kompletna, świadoma i dojrzała literacko