Nowela Edwarda Słońskiego. Edward Słoński (1872–1926) był polskim poetą i pisarzem. Pobierał nauki w Kazaniu. W twórczości literackiej nawiązywał do romantyzmu, propagował rewolucyjne przemiany społeczne. Podczas I wojny światowej tworzył poezję patriotyczną związaną z Legionami. Napisał wówczas popularne wiersze: „Ta, co nie zginęła” (1915), „Idzie żołnierz borem lasem...” (1916), „Już ją widzieli idącą” (1917). Był także autorem książek dla dzieci i młodzieży. W jego dorobku literackim znalazły się m.in. „Dla mojej Pani” (1898), „Poezje” (1899), „Obłąkany niewydany poemat napisany w 1899 roku”, „Do Boga poemat” (1901), „Noc” (1902), „Wiesio” (1903), „Okruchy” (1904), „Pieśń nad pieśniami” (1904), „Bezimieńce – opowiadania dzisiejsze” (1907), „Przebudzenie” (1907), „Jeszczem wciąż pełen wiosny” (1909), „Spod szronu” (1910), „W więzieniu. Nowele” (1911), „Partia. Romans rewolucyjny” (1911), „Jak to na wojence... Opowiadania dla dzieci” (1915–1916), „Bajka o Białym Orle” (1918), „Wybór poezji. Ta, co nie zginęła...” (1918). Obecne wydanie książki zostało przygotowane przez firmę Inpingo w ramach akcji „Białe Kruki na E-booki”. Utwór poddano modernizacji pisowni i opracowaniu edytorskiemu, by uczynić jego tekst przyjaznym dla współczesnego czytelnika.