Czerwona Orkiestra (Die Rote Kapelle) – kryptonim siatki szpiegowskiej przekazującej informacje wywiadowi ZSRR, nadany przez hitlerowskie służby wywiadowcze. Czerwona Orkiestra działała w czasie II wojny światowej na terenach Niemiec, Francji, Belgii i Holandii. Jej twórcą i szefem był polski Żyd – Leopold Trepper, pseudonim Otto lub – nazwany tak przez hitlerowców – Wielki Szef. Trepper prowadził działania na niezwykle szeroką skalę w całej niemal Europie pod przykrywką kanadyjskiego biznesmena – Adama Miklera. Zadanie to zlecił mu ówczesny szef wywiadu sowieckiego – Iwan Bierzin. Organizacja siatki oparta była o powiązane ze sobą fikcyjne przedsiębiorstwa handlowe i w 1942 r. była największą tego typu formacją na świecie. Czerwona Orkiestra dysponowała wówczas 400 radiostacjami w Europie, a pracowało dla niej kilka tysięcy czynnych agentów – także w USA, Kanadzie i Wielkiej Brytanii. Po wojnie, w Moskwie Wielki Szef „w nagrodę” za swoje zasługi dla ZSRR na dziesięć lat trafił do stalinowskiego więzienia. Nigdy jednak nie żałował poświęcenia swojej młodości dla sprawy. Pragnął, by jego życie komunisty i rewolucjonisty było dla ludzi lekcją – jak walczy się o wolność.