Ten tom poświęcony jest głównie malarstwu impresjonistycznemu i postimpresjonistycznemu. Twórcy tacy jak Manet, Monet, Renoir, Degas, Pissarro początkowo niezrozumiali i wyśmiewani stali się z czasem jednymi z najbardziej lubianych i znanych artystów w dziejach sztuki. Ich pogodne, pełne jasnych barw malarstwo wzbudza nieodmiennie zachwyt widzów, podobnie jak obrazy włoskich macchaioli, Seurata. Zaczynają się pojawiać tendencje zwiastujące narodziny awangardy widoczne w sztuce Cezanne’a, van Gogha, Gauguina. Obok rozwija się sztuka secesyjna, której dekoracyjna, wygięta linia zauważalna już w twórczości Toulouse-Lautreca, w pełni dochodzi do głosu w obrazach Muncha, Klimta, w architekturze Gaudiego, Wagnera, Horty, van de Veldego.