Intencją przedkładanej uwadze Czytelników książki zbiorowej, ujmującej osobę i dzieło pisarza w ostrożną, nieco asekuracyjną formułę „znany i nieznany", jest uczynienie jego spuścizny bardziej systematycznym i częstszym, nie zaś przygodnym przedmiotem badań, którym przyświeca uniwersalna zasada suum quique - oddania każdemu twórcy tego, co mu się sprawiedliwie należy. Jak można sądzić, Gomulickiemu należy się „więcej".