Książka, przełamująca stereotypy myślenia o Rosji. Fascynujący dziennik podróży przez Wyspy Sołowieckie, miejsce gdzie historia rosyjskiego mistycyzmu miesza się z ponurą historią łagrów. Świat pomiędzy wspaniałym Monastyrem, a więziennymi barakami łagrów. Oddalona od cywilizacji kraina cudów, wpisana na listę UNESCO. Pełne, kolorów, zapachów i dźwięków opisy przeprawy przez Kanał Białomoski, soczyste spostrzeżenia obyczajowe i nieprawdopodobne historie ludzi, którzy pozostają tam, ponieważ sowiecka Rosja o nich zapomniała, a nowa Rosja nie chce o nich pamiętać. Wołoka to szlak, ścieżka, którą idzie się po raz pierwszy, podróż w dziewicze rejony. Niezwykle żywa relacja, podbudowana odkrytymi przez autora źródłami historycznymi, które odkrywał i studiował w bibliotekach monastyrów. Autor Wołoki bez wahania porzucił Europę i wszelkie dobra konsumpcyjnej cywilizacji, zamieszkał na Sołowkach, podróżuje i opisuje ten dziwny, niejednoznaczny i świat, jego prehistorię i najnowsze dzieje. Autor Wołoki dotarł nie tylko do zapomnianych, położonych „na końcu Rosji” miejsc, ale również nowych źródeł historycznych, które stanowią odwrotność do listów o Rosji de Coustine,a. Zrozumienie miejsca, czasu i ludzi, obalenie stereotypów w postrzeganiu Rosji / Północy Rosji / Analiza historii, która burzy obraz znany z Innego Świata Herlinga – Grudzińskiego i z Archipelagu Gułag Sołżenicyna.