Kiedy nawiązuje się rozmowę z mieszkańcem któregoś z krajów postkomunistycznych, schodzi ona niezmiennie na temat korupcji – nadużywania władzy do celów prywatnych. Ludzie są przekonani, że korupcja jest szeroko rozpowszechniona, bo znają ją z własnego doświadczenia albo opowieści innych. Czują się sfrustrowani, że nic nie mogą w tej sprawie zrobić, że są bezradni i ktoś robi z nich głupków. Wielu jest cynicznych: czują, że oni też muszą grać w tę grę, ponieważ to „system” zmusza ich do tego. Ale jaki system dokładnie? Jakie są struktury i mechanizmy korupcji w społeczeństwach postkomunistycznych? Czemu korupcja jest wszechobecna i trudna do zwalczenia?