Autorka porusza niesłychanie trudny problem: bohaterem czyni nastoletniego chłopca całkowicie spraliżowanego, skazaną na śmierć "żyjącą i czującą roślinę", i ukazuje świat widziany jego oczami. Przez prawie wszystkich chłopiec traktowany jest, jak niepotrzebny przedmiot. On jednak potrafi myśleć i rozumie co się wokół niego dzieje. Czasami chciałby się o coś dopytać, zaprotestować, ale niestety jest więźniem własnego, niemogącego poruszyć się ciała...