W setną rocznicę urodzin Williama S. Burroughsa (1914-97) mnożą się na świecie wystawy, konferencje, festiwale i krytyczne opracowania poświęcone jego twórczości. Nowe pokolenie odkrywa go już nie tylko jako dżentelmena – ćpuna i najbardziej radykalnego pisarza z kręgu beat generation, ale przede wszystkim jako artystę totalnego, wizjonera, którego przesłanie w nowym wieku jest bardziej aktualne, niż kiedykolwiek wcześniej. Burroughs uznawany jest za jednego z najwybitniejszych, a zarazem i najbardziej kontrowersyjnych amerykańskich pisarzy. Był wzorem dla wielu wybitnych twórców, jak Allen Ginsberg, Jack Kerouac, Ken Kesey, już nie mówiąc o muzykach takich jak Lou Reed, David Bowie, Iggy Pop czy David Byrne. W zasadzie jak twierdzi J.G.Ballard Burroughs to najważniejszy pisarz jaki pojawił się po Drugiej Wojnie Światowej. Oczywiście ta twórczość jednych zachwyca, innych odstręcza czy wręcz przeraża. Wybuchowy bilet to druga część kultowej trylogii Burroughsa “Nova Express”. Po odjechanym “Delikatnym mechanizmie” ta powieśc wydaje się wręcz niezwykle uładzona. Jej tematem jest jedna z obsesji pisarza: problem tottalnej inwigilacji, powszechnego nagrywania wszystkiego i wszystkich. Czyż Burroughs nie był prorokiem?