Toksyna botulinowa, wytwarzana przez laseczki jadu kiełbasianego (łac. Clostridium botulinum) stanowi mieszaninę siedmiu różnych toksyn różniących się pod względem serologicznym o zbliżonym działaniu na zakończenia nerwowe. W ogólności w zastosowaniach terapeutycznych preparaty toksyny botulinowej typu A (Dysport, Botox, Xeomin) podane domięśniowo powodują porażenie przewodzenia bodźców z neuronu na komórki mięśniowe pojawiające się zwykle po jednym–dwóch dniach od podania i utrzymujące się zwykle ok. 12 tygodni (przy pełnej odwracalności działania). Zakres porażenia jest uzależniony od dawki toksyny, którą dobiera się indywidualnie, miejsce jest określone miejscem podania toksyny (dyfuzja toksyny poza miejsce iniekcji jest ograniczona). Ze względu na konieczność precyzyjnego dawkowania i podawania (oraz różnice miedzy preparatami), przeciwwskazania (interakcje z lekami), możliwe działania niepożądane oraz możliwość powstawania przeciwciał kwalifikacja do terapii toksyną botulinową oraz jej podawanie musi być realizowane przez lekarza.