Maria Iwaszkiewicz, córka jednego z najwybitniejszych polskich prozaików i poetów XX stulecia, oprowadza w tej książce po świecie swego dzieciństwa i wczesnej młodości. W centrum narracji znajduje się Stawisko - dom niezwykły, zamieszkany przez ludzi wyjątkowych, wokół których gromadzą się postaci również niepospolite jak gospodarze. Nie jest to jednak tylko opowieść o cieniach: czasie dawno minionym, miejscach, których już nie ma, wydarzeniach przebrzmiałych, osobach, po których ledwie tli się pamięć. Autorce udało się w tę nieco nostalgiczną relację tchnąć prawdziwe życie, nadać jej ton pogodny, często żartobliwy, czasami nawet wręcz frywolny. Bo jak często podkreśla - młodość ma swoje prawa, a bohaterami jej wspomnień są przede wszystkim ludzie młodzi, beztroscy, radośni, pełni wigoru i nie do końca zdający sobie sprawę, jak ponury los zgotuje im niebawem historia.