Zelda i Francis Scott Fitzgerald byli piękni i przeklęci – jak bohaterowie jego powieści z 1922 roku, która wydaje się proroczą wizją ich własnych losów. Przeklęci kochankowie, których burzliwe życie wypełnione miłością i zdradą, zazdrością i obsesją nieuchronnie wiodło do tragedii… W roku 1918 piękna, beztroska siedemnastoletnia Zelda Sayre spotyka porucznika Francisa Scotta Fitzgeralda i zakochuje się bez pamięci. Lekkomyślny młodzieniec bez pieniędzy, za to z aspiracjami, by zostać słynnym pisarzem, nie jest odpowiednim kandydatem do ręki młodej damy z Południa. Lecz Zelda sprzeciwia się rodzicom i buntuje przeciwko tradycji. W 1920 roku biorą ślub. Równocześnie pierwsza powieść Scotta odnosi sukces… i wywołuje skandal. Zelda rozpoczyna nowe życie – oszałamiające, wypełnione zawrotnym tempem, szaloną zabawą i podróżami pomiędzy Manhattanem a Riwierą Francuską, wśród nowych znajomych, do których należy Ernest Hemingway, Sinclair Lewis, Lilian Gish, Isadora Duncan, James Joyce.... Lecz wkrótce pojawiają się pierwsze rysy. Scott coraz częściej popełnia pijackie ekscesy, Zelda urządza coraz bardziej gwałtowne, coraz bardziej szokujące sceny zazdrości. Wciąż czuje, że pozostaje w cieniu swojego sławnego męża i rozpaczliwie walczy, żeby zaznaczyć swoje miejsce w jego świecie. A jednak ich niezwykłe, namiętne, piękne i straszne uczucie trwa – przez rozstania i powroty, okrutną chorobę, aż po tragiczny koniec. I dowodzi, jak wielka, jak budująca i niszczycielska jest siła miłości...