Celem głównym niniejszego opracowania jest prezentacja problematyki zarządzania wiedzą oraz jego powiązań z zarządzaniem personelem. Wydaje się, że w XXI w. niezbędne jest wewnętrznie spójne realizowanie działań, mieszczących się w obu zakresach zarządzania. Osiągnięciu celu głównego służy zrealizowanie następujących celów szczegółowych, polegających na identyfikacji: – związków zarządzania wiedzą z funkcją personalną, – determinant zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwach, – skłonności pracodawców do uczestnictwa w procesach kształcenia pracowników,zakresu stosowania instrumentów, wspomagających kształcenie ustawiczne pracowników. W trakcie przeprowadzonych analiz, weryfikacji zostaną poddane następujące hipotezy badawcze: 1. W funkcjonowaniu podmiotów gospodarczych prowadzenie działań z zakresu zarządzania wiedzą jest obiektywną koniecznością z uwagi na występujące trudności w doborze kadr na oferowane stanowiska pracy. 2. Działania realizowane w ramach zarządzania personelem powinny/muszą uwzględniać zarządzanie wiedzą, ponieważ pojawia się ono w wielu elementach funkcji personalnej. 3. Determinanty zarządzania wiedzą mają charakter zróżnicowany i obejmują czynniki związane zarówno z otoczeniem, jak i sytuacją, występującą w samej organizacji. 4. Kształcenie pracowników, jako element zarządzania wiedzą, nie jest działaniem powszechnym wśród pracodawców, tym niemniej uznawane jest za główny czynnik kształtujący przewagę konkurencyjną organizacji. 5. Pracodawcy w ograniczonym stopniu korzystają z instrumentów wspierających kształcenie pracowników.