Niniejsza publikacja jest jedynym na rynku wydawniczym opracowaniem typu komentarzowego, obejmującym całokształt zbiorowego prawa pracy. W komentarzu uwzględniono m.in. ustawę o związkach zawodowych, ustawę o organizacjach pracodawców, przepisy Kodeksu Pracy dotyczące układów zbiorowych, ustawę o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz ustawę o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Komentarze do poszczególnych ustaw zostały poprzedzone obszernymi wstępami, zawierającymi materiał historyczny i porównawczy z odniesieniami do prawa międzynarodowego i europejskiego oraz zestawieniami bibliograficznymi, zaś integralne teksty powyżej wymienionych ustaw zostały opatrzone szerokimi didaskaliami. Przedmowa 1. Udostępniane Czytelnikom opracowanie będące efektem pracy zespołu autorów - pracowników nauki i praktyków, specjalizujących się w problematyce zbiorowego prawa pracy, jest przedsięwzięciem nowatorskim w dorobku piśmienniczym poświęconym tej części prawa pracy. Wprawdzie badania nad zbiorowym prawem pracy od momentu, gdy dziedzinę tę w latach następujących po roku 1989 można było uznać za spełniającą kryteria demokratyczne i rynkowe, rozwijane były z powodzeniem w wielu ośrodkach, to jednak nie powstało, jak dotychczas, opracowanie typu komentarzowego obejmującego całokształt tej gałęzi prawa pracy. W niniejszym komentarzu uwzględniono ustawę o związkach zawodowych oraz ustawę o organizacjach pracodawców, przepisy Kodeksu pracy dotyczące układów zbiorowych pracy, ustawę o rozwiązywaniu sporów zbiorowych oraz ustawę o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (zwaną potocznie ustawą o zwolnieniach grupowych), przepisy Kodeksu pracy dotyczące przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę z wyeksponowaniem związanych z transferem aspektów zbiorowych stosunków pracy, ustawę o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz ustawę o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji. Układ komentarza, z jednej strony, odzwierciedla proces nawarstwiania się regulacji z dziedziny zbiorowego prawa pracy w III RP, z drugiej zaś uwzględnia stosowaną zazwyczaj systematykę tego działu prawa, według której status prawny podmiotów zbiorowego prawa pracy poprzedza uregulowane odrębnie formy ich działalności różniące się z kolei zakresem i przedmiotem. 2. Redaktorzy planując taki a nie inny dobór tematyki nie mieli ambicji ustalania, czym jest w istocie zbiorowe prawo pracy i jak dokładnie przebiegają granice między częścią zbiorową a indywidualną prawa pracy. Uwikłanie się w spory doktrynalne groziło zaprzepaszczeniem przede wszystkim celu, jakiemu służy komentowanie wyżej wymienionych ustaw, ponieważ jak trafnie zauważył L. Florek „obydwa działy prawa pracy nie są do końca rozdzielne" (por. tegoż, Indywidualne a zbiorowe prawo pracy - związki i podziały, [w:] pr. zb. pod red. L. Florka, Indywidualne a zbiorowe prawo pracy, Warszawa 2007, s. 18). Kierowanie się „żelazną konsekwencją" wymagałoby selekcjonowania przepisów ustaw, pod kątem przynależności do jednego lub drugiego działu. Przeważyły racje pragmatyczne. Dlatego komentarzem objęto integralne teksty wymienionych wyżej ustaw, zdając sobie sprawę, że zaliczenie w całości danego aktu do zbiorowej części prawa pracy budzić będzie zrozumiałe zastrzeżenia. Powyższa uwaga dotyczy w szczególności ustawy o zwolnieniach grupowych oraz o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Z drugiej strony, widoczne są także pewne pominięcia. Należy do nich w szczególności seria ustawodawcza spowodowana implementacją do polskiego porządku prawnego szeregu dyrektyw Wspólnoty Europejskiej odnoszących się do form zaangażowania pracowników w organizacjach gospodarczych o zasięgu wspólnotowym (europejska rada zakładowa, reprezentacje prac