„Zbrodnia kaprala Lortiego” Pierra Legendre’a, wydana w serii „Biblioteka Kwartalnika KRONOS”, to najważniejsza książka o historii ludzkiej duszy napisana we Francji od czasów Historii szaleństwa Michela Foucaulta. 8 maja 1984 roku młody kapral kanadyjskiej armii wtargnął do gmachu Zgromadzenia Narodowego Quebecu z zamiarem zabicia członków rządu. Denis Lortie biegał po korytarzach, strzelając do napotkanych ludzi, aż dotarł do sali, w której gromadzili się posłowie. Tego dnia jednak Zgromadzenie nie obradowało; pomieszczenie było puste. Lortie zasiadł w fotelu przewodniczącego. Nim się poddał, zabił trzy osoby, a osiem ranił. Zakaz to przede wszystkim problem prawdy – prawdy ludzkiego zróżnicowania. Taki jest sens nieodłącznego od zasady Racji urzędu ojca; koniec końców jest on jej prawnym wyrazem. Widzimy to w każdym ojcobójstwie – zabójca atakuje samą strukturę Rozumu. Pierre Legendre - francuski filozof, historyk prawa i psychoanalityk; twórca „antropologii dogmatycznej”. Autor m.in.: L’amour du censeur. Essai sur l’ordre dogmatique (Umiłowany cenzor. Esej o porządku dogmatycznym), 1973, wydanie drugie rozszerzone 2005; La passion d’ętre un autre. Étude sur la danse (Namiętność bycia innym. Studium tańca), 1978, wydanie drugie rozszerzone 2000; L’Émpire de la vérité. Introduction aux espaces dogmatiques industrielles (Imperium prawdy. Wprowadzenie do dogmatycznych przestrzeni industrialnych), 1983, wydanie drugie rozszerzone 2001; Le Désir politique de Dieu. Étude sur les montages de l’État et du Droit (Polityczne pożądanie Boga. Studium konstrukcji Państwa i Prawa), 1988, wydanie drugie rozszerzone 2005; Dieu au miroir. Étude sur l’institution des images (Bóg w lustrze. Studium instytucji obrazów), 1994; De la société comme Texte. Linéaments d’une Anthropologie dogmatique (O społeczeństwie jako Tekście. Zarys antropologii dogmatycznej), 2001.