Kolejny tom Zeszytów z dziedziny nauki pedagogiczne poświęcony jest kwestiom społecznym w pedagogice specjalnej. Celem opublikowanego tomu jest podkreślenie, że w centrum programów badawczych pedagogiki specjalnej jest człowiek potrzebujący wsparcia i pomocy w przekraczaniu różnorakich barier blokujących jego wzrastanie i uczestnictwo w życiu wspólnoty społecznej. Troska o pełny rozwój jego człowieczeństwa stanowi treść wszelkich poszukiwań teoretycznych, metodologicznych oraz rozwiązań terapeutycznych, rehabilitacyjnych, dydaktycznych, wychowawczych tej subdyscypliny pedagogicznej. Wymagania, jakie stawia pedagogika specjalna, wynikają z różnorodności i złożoności problemów, które dotyczą osób z różnorodnymi dysfunkcjami organizmu. Tom rozpoczyna artykuł ks. M. Włosińskiego „Edukacja filozoficzna dla rozwoju człowieka”. Harmonizuje on z treścią kolejnych opracowań i stanowi niejako dla nich fundament. Autorzy kolejnych opracowań zauważają: zagrożenia, proces kształcenia i wychowania. Istotne są osobowe i społeczne wyznaczniki współczesnego wychowania, co zostało zauważone w opracowaniach poszczególnych autorów: „Licealiści o otyłości” (T. Sołtysiak, K. Dembska); „Świetlice środowiskowe dla młodzieży zagrożonej na Kujawach i ziemi dobrzyńskiej” (I. Pyrzyk); „Identyfikacja ucznia ze szkołą jako kryterium idei podmiotowości” (R. Brzezińska); „Toksyczność współczesnej szkoły — w poszukiwaniu sposobów przeciwdziałania agresji, przemocy i mobbingu rówieśniczego” (J.B. Borowiak); „Przedwczesna inicjacja seksualna jedną z przyczyn zawierania małżeństw młodocianych” (U. Kempińska); „System opieki nad sierotami społecznymi w Polsce wyzwaniem XXI wieku” (D. Czerwonka). Tom zamyka materiał przygotowany przez B. Ziółkowską „Bibliografia zawartości publikacji Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku (2010)”, będący kontynuacją bibliografii od roku 1997.