„Złoto Wrocławia” to kolejna powieść Jolanty Marii Kalety, wrocławskiej pisarki, która w swojej twórczości sięga do zagadkowych i niewyjaśnionych wydarzeń z niezbyt odległej przeszłości. Jednak celem tych powieści nie jest wyjaśnienie czy odkrycie tajemnic i zagadek, lecz ukazanie postaw zwykłych ludzi, których czas i okoliczności wkręciły w tryby dziejowej machiny. Podobnie rzecz ma się w najnowszej powieści, która początkowo zabiera Czytelnika w podróż po mroźnej i tragicznej Festung Breslau 1945 roku, kiedy to spec-ekipa otrzymuje zadanie wywiezienia i ukrycia skrzyń zawierających złoto Banku Breslau. Kiedy wojna dobiegła końca, do zrujnowanego miasta napływają osadnicy, w tym także wyzuci z ojcowizny Polacy z Kresów. Muszą zmierzyć się z trudnym losem, który przygotowała dla nich Historia. Mimo wszystkich przeciwności, życie na pozór wraca do normalności, a sprawa ukrycia skrzyń zawierających złoty depozyt powoli staje się tajemnicą poliszynela. Choć mijają lata, mimo podejmowanych przez fachowców i amatorów wysiłków, pozostają one w ukryciu. Jedynie cena, jaką trzeba płacić za te poszukiwania stale rośnie. Gdy problemem tym zainteresują się w 1981 roku najwyższe czynniki rządowe, ceną tą stanie się ludzkie życie. Na przekór wcześniejszym powieściom autorki, głównym bohaterem „Złota Wrocławia” jest postać w świadomości społecznej powszechnie uznawana za negatywną – major kontrwywiadu służby bezpieczeństwa we Wrocławiu. Jego przeciwnikiem jest żyjący w nieświadomości, że ma cokolwiek wspólnego ze złotem Wrocławia, młody aktor. Jednak żaden z nich nie jest do końca zły, czy do końca dobry. Cena, którą obaj zapłacą, będzie wysoka.